روز از نو...

بله حق با شماست. کمتر مینویسم و کمتر به دوستان سر میزنم. گاهی هم خاموش میام و میرم. گفته بودم که مدت مدیدی نبودم. برگشتم و رسیدگی به خونه و زندگی خیلی وقتمو میگرفت. دختری هم که خواب صبحش کمتر شده و من هم سفت و سخت پی جوی کار بودم تا بالاخره پیدا شد. بله از ماه دیگر هم باز مثل سابق مشغول کار میشم. این خبر، حال و روز این روزهام رو کمی بهتر کرده. گرچه این بار با دفعه های قبل متفاوته و فرقش هم وجود دختر نازمونه. توی فکر سپردنش به یه جای مطمئن هم هستم. اما نگران نیستم. میدونم به بهترین شکل ممکن انجام خواهد شد. از دخترم هم خیالم راحته چون هیچگاه دردسری نداشتیم در موردش خدا رو شکر. عاشق بچه(نی نی) هم هست. حس خاصی دارم. دوست ندارم انرژی منفی ساتع  کنم پس هیچ صحبتی نمیکنم.

دیگه این نفس مامان تمام سوراخ سنبه های خونه رو از بر شده و تقریبا چیزی براش جذابیت نداره. البته هر بار که جایی رو مرتب ببینه در صدد بهم  زدنش برمیاد. گاهی در کابینت رو باز میکنه و بطریهای عرقیجاتمون رو کشون کشون بیرون میاره و میبره توی حال و میچینه روی میز یا روی زمین. اگر هم برش گردونم سر جاش سریع متوجه میشه و هر کاری دستشه میذاره زمین و میره برش میداره میاره. تند هم میره و تقریبا میدوه...! انگار یه جای کار ایراد داره و بالانس بهم میخوره اگه این کار رو انجام نده.
این تحول رو مثل باقی تحولات زندگیم با آغوش باز پذیرا میشوم. در کل حس مثبتی دارم.