گوروی ممیزی!

از آنجایی که دختر ما در حال حاضر فرمانروای بی شک منزل ماست پس طبق امر ایشان بسیاری از امور بی بحث و فی الفور اجرایی خواهند شد و از آنجایی که این موجود دوست داشتنی ما به دیدن کارتن "من شرور" یا"dispicable me 2 " علاقه ویژه ای داره و از اقبال خوب، یکی از شبکه ها روزی چندین بار هر روز هر روز پخشش میکنه ما هم از این موهبت برخوردار هستیم که هر روز حداقل یکی دو بار این انیمیشن به نظر من زیبا رو ببینیم. بنده شخصا میتونم اعتراف کنم که کل دیالوگ هایی که بین شخصیت ها رد و بدل میشه رو حفظ هستم و این البته جزیی از افتخاراتم محسوب میشه! دختری عاشق آهنگ ها و برخی دیوونه بازی مینیون هاست کهخ گاهی به تقلید از اونها کلمات نامفهومی رو هم ادا میکنه قربونش بشم.

حالا آخر هفته گذشته صدا و سیمای محترم لطف فرمودند و این کارتون رو پخش نمودند. حالا بگید چطوری؟ اصلا گمونم یکبار دیگه زحمت دوبله شو کشیده بودند چون خیلی از جمله ها کاملا متفاوت بود. فقط اگه هر دوی این ها رو میدیدی حس بر سر زدن یا سر به دیوار کوفتن یا احساسات رقیقی از این دست فقط میتونست آرومت کنه. اصلا موضوع داستان عوض شده بود. پسر " ال ماچو" که اصلا کاملا سانسور بود چون اصولا ارتباط دختر و پسر بسی قبیح و بد است! دیالوگ ها هم به طرز چندش آوری یه چیز دیگه بودند. جالبه که همون گروه، کار دوبله هر دو کار رو انجام داده بودند. خوب یکی نیست بگه که آخه مگه مجبورید این کارتون رو پخشش کنید؟ هوم؟ نکنید این کارها رو. بســــــــــــــه! اوه اوه بگم از استفاده از فناوری برای ممیزی کردن و خدمتش به حجاب! اتفاقا به محض اینکه همسر جان فرمودند که تی وی ایران داره گورو رو پخش میکنه بنده اولین چیزی که به ذهنم رسید این بود که"چطوری میخوان لوسی رو نشون بده؟" چون لوسی سراسر فیلم یک عدد پیرهن دوبنده باز پوشیده. جواب سئوالم رو با دیدن یک عدد بلوز آستین کوتاه که از زیر تنش کرده بودند گرفتم. بله! تازه گاهی یک عدد جوراب آبی هم پاش میکردند. این هم از کارتون نشون دادنشون. دستشون درد نکنه. آخه اونها بهتر میدونند که بچه های ما چی رو باید ببینند و چی رو نه. در ضمن اسم کارتون هم "من شگفت انگیز " بودش.


البته خدمتتون عرض کنم که دختر ما هیچ واکنش مثبتی نسبت به این مدل به قول خودش گورو نداشت چرا که گوروی دختر ما سرشار از آهنگ و شادی است. 


بهار...



باز می رسد بهار 

نارون به باد گفت 
ای دم تو گرم
آمدی که بر تنم کنی 
آن حریر نرم 
با تو هر نفس بهار 
می دمد به پیکرم 
آمدی خوش آمدی بیا 
با تو می شود بهار باورم
باد رقص کرد گرد نارون
سربسر پر از جوانه شد
باغ خنده کرد و گل دمید 

نارون بهار را نشانه شد

                               پروین دولت آبادی