دنیای زیبای کودکان

دنیای کودکانه بچه ها بی غل و غش و پاک و قشنگه. ساده و صاف و زلالند این موجودات آسمونی. هنوز راه و رسم ناراستی رو فرا نگرفتند و حقیقت محضند. دنیا هم در آینه نگاهشون یه جور قشنگ تری است انگار. وقتی میخندند با تمام وجودشونه و گریه اونها هم یه گریه واقعی است.

این امکان که بخواهیم دنیا رو از دید اونها نگاه کنیم خوب وجود نداره. اما میتونیم این نگاه قشنگ رو با ایجاد چارچوبهای کلیشه ای توی ذهن زیباشون نابود نکنیم و بهشون اجازه بدیم بچگی کنند. 

کنار بچه ها بودن حس خوبی داره. اونها ما رو خیلی تحت تاثیر قرار میدن. دلم میخواد دنیای همه بچه ها رنگی و قشنگ باشه و ... بمونه.