تولد بابایی

وقتی از دیار آیندگان میخواستم بیام اینجا پیش شما به من گفتند چندین فرشته از تو مراقبت میکنند بعضیهاشون رو میتونی ببینی و بعضی هاشون رو نه. دوست داشتم این فرشته ها رومیدیدم.

وقتی تو شکم مامانی بودم و کله گنده و چشم قلنبه داشتم و مامانی از بیرون باهام حرف میزد و میگفت "وقتی بابا رو ببینی عاشقش میشی" نمیدونستم دقیقا چی میگه ولی همون موقع وقتی خوب گوش میکردم و صدای بابا رو میشنیدم فکر میکردم حتما دوستش خواهم داشت چون خیلی گرم و صمیمی صحبت میکنه و منو ندیده دوستم داره.

وقتی به دنیا اومدم و دیدمش فهمیدم یکی از اون فرشته هایی که میتونم ببینم خودشه. فهمیدم او یک ابر قهرمانه که برای من فرستاده شده. بله... همونطور که مامانی گفته بود عاشقش شدم.

وقتی بغلم میکنه و سرم رو روی شونه هاش میذارم دلم میخواد سرم رو بغلتونم و بذارم روی بازوهاش و اون میخنده ولی من این کار رو دوست دارم. وقتی روی پاهاش میشینم ساکت ساکتم و دلم نمیخواد از اونجا جای دیگه ای برم. وقتی عاشقانه بهم نگاه میکنه احساس خوبی بهم دست میده.

بابام حس امنیت زیادی به من میده. 

بابام خیلی مهربونه.

بابام من رو خیلی دوست داره برای همین هم برای اینکه خوشحالی بشه خیلی باهاش صحبت میکنم و براش تعریف میکنم.

مامان میگه فردا تولد بابامه. یعنی سال روزی که بابا رو از دیار آیندگان فرستادند اینجا.

فقط میتونم بگم خیلی خوشحالم که بابایی مثل شما دارم.

                                                                 تفردت مبالک بابای من!

***از زبون دیانا به قلم مامانی...