In a better world

کارگردان:سوزان بیر
محصول: ۲۰۱۰
نام اصلی این فیلمHævnenهست

مایکل پرسبرند، ترین دیلهلم، مارکوس ریگارد و ویلیام جان نیلسون از هنرپیشه های این فیلم دیدنی و واقعا جذاب هستند.
داستان فیلم در دانمارک اتفاق می افته و زبان اصلی فیلم هم به نوعی دانمارکی است. فیلم نامزد جایزه اسکار بوده و همینطور گلدن گلاب  رو برده. خوب دیگه چی میخواید؟ هوم... کمی توضیح در مورد فیلم و تمجیدهای رها گونه نه؟
میگم براتون با جون و دل.

آنتون پزشکی است سوئیسی و ساکن دانمارک. او به خاطر حرفه اش بین کشورش و یک کشور آفریقایی دائم در سفر هست. از همسرش، ماریان (به دلایلی) جدا شده و دو پسر داره.
فیلم با صحنه دویدن بچه ها به دنبال ماشینی که آنتون سوار بر  آن است آغاز میشه. بچه هایی که تو یه کمپ زندگس میکنند. بچه های آفریقایی، بدون شرح! او بین این دو دنیا مدام در سفر است. دو دنیایی که در هر کدوم گرفتاری خاص خودش به چشم میخوره. مشکلاتی که درون خونواده اش هست و مسائل هولناکی که در کمپ با اونها روبروست.

سکانس بعدی مراسم تدفین مادر کریستین پسر بچه نوجوانی که مرگ مادر براستی به او ضربه بزرگی میزنه. این خونواده یعنی خونواده کریستین توسط کریستین و الیاس(پسر آنتون)‌ یه جورایی به هم پیوند میخورند. کریستین به همراه پدر به منزل مادربزرگ نقل مکان میکنند و در همون مدرسه ای که الیاس درس میخونه مشغول به تحصیل میشه.
الیاس در مدرسه توسط یک گروه از بچه ها مدام مورد تمسخر و آزار قرار میگیره اما اینقدر قوی نیست که بتونه از پس اونها بربیاد. اتفاقی کریستین طی یک عملیات متهورانه جلوی سردسته این باند که پسر بچه شروری به نام سوفوس است می ایسته و الیاس حالا خودش رو به نوعی مدیون حامی و دوست خودش میدونه و در رکابش با افتخار گام برمیداره. اما همین،کار دستش میده.

گفتم که کریستین از مرگ مادر بسیار مغمومه و ضربه بزرگی خورده. او به نوعی پدر رو مقصر میدونه. اون از تسلیم بیزاره  و معتقده که پدرش باعث شده مادر در مقابل سرطانش تسلیم بشه و با بیماریش مقابله نکنه و همین نظریه براستی کار دست خودش و دوستش الیاس و کل خاندان میده.
فراز و نشیب داستان ما رو میبره به جایی که مردی به نام لارس بدلیلی کاملا واهی به صورت پدر الیاس سیلی میزنه و کریستین هم که اونجا حضور داره از این کار مرد دلخور میشه و سعی در انتقام گیری از  لارش داره. اتفاقی به یکسری مواد منفجره آتش بازی متعلق به پدربزرگ فقیدش برمیخوره و تصمیم میگیره که ماشین لارس رو منفجر کنه...

نمیگم باقیشو
میدونید که...
نمیخوام لذت تماشای یک فیلم خوب رو ازتون بگیرم. میخوام ازش لذت ببرید.
فیلم سکانس های گیرا و دیالوگ های تاثیرگذاری داره. سکانس های هولناکی که در کمپ میبینیم و پاره کردن شکم زنهای باردار توسط مردی به نام بیگ من بخاطر شرط بندی روی جنین زن ها. تو این فیلم همه چی هست: انتقام، بخشش، همدلی، گذشت، عشق و نفرت...
انگار مرز خاصی بین اینها نیست. وقتی دکتر به بیگ من کمک میکنه که پاهاش رو معالجه کنه و همه از او دلخور میش و انگار دیگه دکتر محبوبشون نیست و دیگه بچه ای به دنبال ماشینش نمیدوه اما...
«گاهی حس میکنی که بین تو و مرگ پرده ای است. وقتی عزیزت میمیره انگار اون پرده فرو می افته اما بعد از مدتی اون پرده باز به سر جاش بر میگرده و تو به زندگیت بار ادامه میدی». این هم فرازی از سخنان دکتر آنتون به کریستین.
حالا ببینم کی میتونه مقاومت کنه و این فیلم رو نبینه...