extremely loud and incredibly close

فیلم محصول 2011 و به کارگردانی استفان دالدری (کارکردان فیلم به یاد ماندنی the reader) است. تام هنکس، ساندرا بولاک و  در آن نقش آفرینی میکنند. البته فیلم حول نقش اسکار( توماس هورن ) میگرده و در واقع نقش اصلی رو خود   داره. 

اسکار پسر بچه نوجوانی است که به اختلال رفتاری( شاید نوعی اوتیسم) مبتلاست. او در رفتارهای اجتماعی و ارتباط با دیگران دچار مشکل هست و در این راه پدر و مادر(بخصوص پدر) به او کمک میکنند تا بتونه به این مشکلش غلبه کنه. 

پدر اسکار روز یازده سپتامبر 2001 برای یک قرار کاری به برج  تجارت جهانی میره و در اون حادثه تلخ جونش رو از دست میده. غم از دست دادن پدر برای اسکار بسیار سنگین و غیر قابل باوره. او از روز مرگ پدر همیشه بعنوان بدترین روز یاد میکنه. اسکار خیلی سعی میکنه با این قضیه کنار بیاد و وقتی بعد از حدود یک سال به اتاق پدر پا میگذاره بطور کاملا اتفاقی یک کلید رو پیدا میکنه که فکر میکنه حتما این کلید به منظور خاصی اونجا گذاشته شده و همین انگیزه ای میشه برای یافتن قفلی که اون کلید بهش بخوره. حالا شما تصور کن توی شهر نیویورک چند تا قفل وجود داره که اون کلید بخواد بهش بخوره! این زمینه ساز سفر پر فراز و نشیب اسکار میشه. او در این بین با افراد زیادی ملاقات میکنه و در واقع آنچه که پدر و مادر میخواستند ناخوداگاه داشت شکل میگرفت؛ ارتباط اسکار با مردم. در این بین او به برخی از ترس هاش نظیر ترس از وسایل نقلیه عمومی غلبه کنه. او با تمام افراد با نام فامیلی "بلک" ملاقات کرد تا سرنخی از فل گمشده پیدا کند و بالاخره با ناباوری آقای بلک صاحب کلید رو پیدا میکنه...

باقیش رو هم اگه میخواهید بدونید زحمت میکشید و فیلم رو نگاه میکنید گرچه سه ساعت و خرده ای فیلمه اما به نظرم ارزش دیدن داره.

من سکانس هایی رو که اسکار با پیرمرد مستاجر مادربزرگش به دنبال کلید میگشتند رو خیلی دوست داشتم و ارتباط جالبی که بینشون شکل گرفته بود. همینطور جایی که ارتباط مادر و پسر باز به شکل خوبی برقرار شد و مادر به اسکار نشون داد که در تمام طول این چالش بزرگ مراقبش بوده و اون رو نظاره میکرده. مادره دیگه...