کیک همه کاره!

بچه ها هیشه تو عالم شیرین کودکانه شون تعریفی برای هر چیزی دارند. شاید بهتر باشه بگم از هر چیزی به بهترین شکل خودش برای تفریح و سرگرمی استفاده میکنند. حتی یادگیریها و کنجکاوی هاشون هم تفننی و جالب هست. 

دختر ما کیک دوست داره البته نه هر کیکی. کیکهایی که خودم میپزم رو مخصوصا وقتی هنوز گرمه رو خیلی میپسنده و وقتی میگه گــــــــــِک بیشتر مقصودش همونه. البته یک کیک دیگر هم هست که ایشون دوست دارند و اون فان کیک های درناست. همون کیک های پنکیکی کوچولو و عروسکی که مغزدار هم هستند. با مغز شکلاتی و آلبالویی. 

              

سعی میکنم شکلات رو تو سبد غذاییش نذارم چرا که شکلات به خودی خود کشش زیادی برای بچه داره و اگر ما هم مستقیم شکلات رو بهش بدیم که دیگه نمیشه ازش جداش کرد. به همین دلیل محصولاتی رو هم که شکلاتی هستند، ترجیح میدیم خریداری نکنیم. اما این کیک کوچولوها با یه ریزه مغز شکلاتی رو دیگه براش میگیریم. داستان هم سر همین مغز کیک هاست که داستان داریم باهاشون. اولش که کلی ذوق میکنیم بعد از باز شدن کیک و نگاه میکنیم ببینیم توش چه شکلیه. شکل مورد علاقه ایشون هم همون کوالایی است که بچه شو بغل کرده و با دیدنش میخنده و با اون حالت خاص خودش میگه بَـــــــــــــــــــــــــــــل و خودش رو بغل میکنه و میشه از اون موارد فشردنی ویژه ... . حالا از گوش هاش شروع میکنه به خوردن تا برسه به همون مغز کذایی. و از اون به بعد دیگه نقش رنگ انگشتی رو بر عهده داره این ماده رنگین. یهو جایگاه همیشگیش که جلوی آینه حال باشه و اونجا همیشه تجربه های تازه شو امتحان میکنه و کلی به خودش اطلاعات میده پر میشه از انگشتهای رنگی. بعدش هم که میز محترم تی وی و روی میز و پشت در اتاقش و بقیه وسایل بسته به سعادتشون دیگه بهره مند میشوند از این لطف بیکران بانوی کوچولو. پس نگران شکلات خوردنش نیستم که بیشتر، اشیا شکلات میخورند تا دختری.