پراکندگیهای ذهن

توی این دنیا خیلی چیزها غیر قابل پیش بینی هستند. نمیدونم چند درصد از کسانی که میشناسم در حال حاضر جایی قرار دارند که همیشه فکر میکردند باید باشند. شاید بسته به شناختی  که هر کس از روحیات خودش داره بتونه تا حدی آینده شو مجسم کنه اما خوب همیشه یه چیزای هستند که معادلات آدم رو به میریزند. برخی روابط ممکنه که تغییر کنند حتی شما ممکنه تغییر کنی و طوری رفتار کنی که شاید تصور نمیکردی. اما به نظرم مهم اینه که بتونی اون کسی باشی که از خودت همیشه انتظار داشتی و تمام سعیت رو هم در این خصوص انجام بدی. کاری رو که فکر میکنی درسته انجام بدی و تو خلوتت با خود خودت به این باور داشته باشی که هر آنچه لازم بوده انجام بدی رو تا حد توانت انجام دادی و در مورد ارتباطت با دیگران هم حس کنی که درست رفتار کردی. حالا هر کس خودش و انصافش و وجدانش. برخی شاید دوست داشته باشند زیادی از اطرافیانشون متوقع باشند خوب ... به ما چه؟! 

تازگیها گمونم زیاد دارم پراکنده گویی میکنم ... ذهنم درگیره. شلوغه، خیلی شلوغه اما درست میشه. داره بهتر میشه.