روز از نو!

این هم آغازی دوباره از پس یک تاخیر به نسبت زیاد. سفر به دیار و دیدار آشنایان و دوستان روزهای ابتدایی سال ما رو به خودش اختصاص داد. البته نمیخواستیم تا آخر تعطیلات رو در سفر بمونیم و از جمعه به خونه برگشتیم. همین مقدار اگه نخواهم بگم زیاد بود، کافی بود. دختری هم در این مدت خواب و خوراک و اجابت مزاجش به کل به هم ریخته بود. اما با فامیلش غریبگی نمیکرد.  با وجود اینکه تمام مدت با من و پدرش بوده و کس دیگری رو نمیدیده  کمی غریبگی و دیر آشنایی دور از انتظار نبود. اما دختر زود جوش و خونگرم ما فقط خیلی خیلی کم اون هم نه با همه کمی غریبگی کرد و با برخی هم بسیار دوست شده بود از جمله دختر عمو جان و دختر خاله ها و خاله هاش. خوب بود و همه چی به خیر گذشت و موضوعی رو که نگرانش بودم هم آنقدر نگران کننده و آزار دهنده نبود.

 دارم سعی میکنم کمتر سخت بگیرم مسائل رو تا خودشون خودبخود حل بشن. هوم؟ در ضمن یه چیز دیگه اینکه نمیشه در آن واحد دل همه رو بدست آورد. به واقع غیر ممکن است. اما میشه دل کسی رو نشکست و کسی رو نیازرد. باید اونطور که فکر میکنیم درسته زندگی کنیم. ما زندگی نمیکنیم که انتظار دیگران رو براورده کنیم. زندگی میکنیم که زندگی کنیم! 

سیزده بدر به همه خوش بگذره. همیشه شاد باشید.