مامی پینگو!!!!

" مامان جان من مثل یک عدد پنگوئن راه میره تازگیها!" این جمله ای است از زبان نی نو. راه رفتن من با قدم های کوتاه و ریتم نسبتا تند هستش اما تازگیها خودم موقع راه رفتن خنده ام میگیره مثل پنگوئن دینگ دینگ راه میرم. یه وقتایی هم که حواسم نیست و سریعتر راه میرم بامزه تر میشه. البته آهسته راه میرم و از پله ها بالا و پایین میرم و اگه فراموش کنم سریع به یاد توصیه مامان جان میفتم که چقدر روی این مسئله آهسته روی من تاکید ویژه ای داره و سریع چند تا نیش ترمز میزنم و سرعتم رو میارم پایین تر...

دخترکمون هم تازگیها تحرکات شیرینش بیشتر شده و حسابی بالا و پایین میره و مامانش رو به اوج میبره. یکی از بهترین تجربه ها همین وول خوردن های یک موجود کوچیک درونته که بسیار شگفت انگیزه. وقتی تو حالت ریلکس هستم و شاد و خوشحال یا با همسر صحبت میکنیم بیشتر ورجه وورجه میکنه. خیلی شگفت انگیزه وقتی بابایی داره با مامانی صحبت میکنه تو اینطوری ابراز وجود میکنه شیرینکم! بابا جان هم که عاشق! لذت میبره از این جور حرکاتت نازنین.

خیلی داشتنت خوبه کوچولوی من...خیلی عزیزم!