ته دل تنگ!

ـ دیشب چی شد؟

ـ هیچی قربونت برم. امشب قراره بیان.

ـ نگران نباشی ها دردت به جونم.

ـ نه عزیزم. نیستم. خوبم. راحتم. هر چی شد. نمیخوام خودمو بکشم که.

ـ نه خودت باش. صادق. صداقت بهترین سیاسته. سعی نکن دهن کسی رو پاک کنی.

ـ اوهوم. چشم عزیز دلم. همینه. دقیقا.

ـ...

ـ...

هنوز هم مثل اون موقع ها نگرانمی.

دوستت دارم خیلی هم دوستت دارم. باید یه پست اختصاصی برات بذارم. این کمترین کاریه که میتونم انجام بدم. برای تو که به قول خودم مامان اولی می. برای تو که دلت قد یه دریاست. برای تو که اگه نگم بیشتر اما برابر مامان نگرانمی و به فکرم. اما این پستم رو به یاد تو مینویسم. گرچه مختصر و کوچیکه.

.

.

.

فقط چند جمله میخوام  بنویسم. شاید خیلی از سر دلتنگی نباشه چون کار دل از این حرفا گذشته و دلکم خوب به این سیستم عادت کرده. خودش به خودش خوشحالی وارد میکنه.

میخوام بگم که آدم ها خودشون رو در شرایط مختلف چه خوب نشون میدن. حرفی رو هم که میزنند و کاری که باهات میکنند اگه از ته دلشون باشه صاف میره ته دلت میشینه. یه چیز دیگه و اون هم اینکه( اینجا دیگه دلم گرفت) حس کردم چقدر ازجفتتون دور شدم مخصوصا از شما که از بچگی حس میکردم بزرگترین تکیه گاهمی. دلم میخواست اینجا برات حرف میزدم. اون چیزایی که بهت گفتم همه حرفام نبود. هیچوقت نخواستی یکم اینورتر از خودت رو ببینی و اطافیانت رو درک کنی.

مدتیه که فقط روز نوشت و دلنوشت مینویسم. حرفای دلم زیاده خوب. تو فکر یه فیلم خوبم که به محض تکمیل به اشتراک میذارمش.