spellbound

پر بیراه نگفتند که هر یک از فیلمهای هیچکاک برای خود کلاس درسی است.

فیلم طلسم شده یا همون spellbound آلفرد هیچکاک 21مین اثر اوست که در سال 1945 ساخته شده.

در ابتدای فیلم جمله ای از شکسپیر بیان میشود:

" گناه نه در طالع ما بلکه در خود ماست"

این فیلم در مورد سایکو آنالیز یا تجزیه و تحلیل روان انسان است. روانکاو از بیمار میخواهد که در مورد پیچیدگی هایی که در اعماق وجود خود مخفی کرده صحبت کند و با این کار گویی درهای بسته درون وجود خود را میگشاید و میتواند از عقده ها و احساس گناه درونی خویش رهایی یابد.

اینگرید برگمن در نقش کنستانس پیترسون که دکتر روانپزشکی است که در یک مرکز نگهداری از بیماران روانی مشغول به کار میباشد.

ریاست این مرکز قرار است از دکتر مارچسون به دکتر آنتونی ادواردز منتقل شود. با آمدن ادواردز شروع تازه ای در زندگی احساسی کنستانس رخ میدهد اما بعد از مدتی متوجه میشود که این فرد دکتر ادواردز نیست و او اعتراف میکند که ادوارد را کشته. او یک کیس روانی با بیماری فراموشی است که هویت خود را به خاطر نمی آورد. اما کنستانس شک ندارد که این مرد قاتل نیست. نام واقعی او جان بالانتین است(گرگوری پک).

             

پلیس جسد آنتونی ادواردز رو در یک پیست اسکی پیدا میکنه و برای بازجویی به این مرکز میاد. اما جان قبلا رفته. کنستانس به دنبال او میره و قصد داره به عنوان روانپزشک او به بهبودیش کمک کنه. 

در این تعقیب و گریز کنستانس جان رو پیش استاد پیرش دکترالکس برولوو میبره و با کمک استاد سعی در برگرداندن حافظه از دست رفته جان رو میکنه.

            

دکتر برولوو یکی از شخصیتهای بسیار جالب در این فیلمه که خیلی هم دوست داشتنیه. روانکاو خبره ایه و خیلی به این دو کمک میکنه.

از صحنه های جالب فیلم خوابیه که جان دیده که از نظر روانشناختی روانکاو رو به ضمیر فرد راهنمایی میکنه. خواب عجیب و جالبیه که با پیگیری اون حقیقت ماجرا و حقیقت وجودی جان روشن میشه.

کنستانس با جان به محل حادثه میرن و اسکی میکنند. تا اینکه حافظه جان برمیگرده و به هویت خودش پی میبره و متوجه میشه که چه اتفاقی افتاد که او بار گناه رو از کودکی با خود حمل میکرد و اون کشته شدن برادرش بود و او اقرار میکنه که این یک حادثه بوده و مرگ برادرش تقصیر او نبوده.

                                

اما مرگ ادواردز رو به خاطر نمیاره ولی در مرگ ادواردز افقی تازه گشوده میشه و اون اینه که مرگش اتفاقی نبوده...

سکانس جالب دیگه ای که در این فیلم من خیلی دوست داشتم مکالمه کنستانس با دکتر مارچسونه و صحنه آخر این سکانس که دوربین در حالیکه کنستانس رو در حین بیرون رفتن از در نشون میده که با حرکت دست مارچسون روی تفنگ حرکت میکنه و بعد از خارج شدن کنستانس 180 درجه میچرخه و ...

                     

توصیه میکنم این فیلم رو اگه ندیدید ببینید که بارها وبارها دیدن این فیلم به درک بهتر از اون هم کماکان کمک میکنه.